عوامل تاثیر گذار بر کارکرد ورزشی ورزشکار

اجرا یا عملکرد ورزشی ورزشکار امری بسیار پیچیده است که عوامل فیزیولوژیک و روانشناختی (جسمانی و روانی) از جمله وضعیت تغذیه، عملکرد CNS، قدرت و مهارت، شرایط محیطی و تولید انرژی آن را تحت تاثیر قرار می دهند.

عوامل فیزیولوژیک تا حد زیادی بر اجرای جسمانی و مغزی ظرفیت متابولیک تولید انرژی از مواد غذایی و قدرت و استقامت عضلانی موثرند.

کنترل عصبی فعالیت جسمانی چگونگی پردازش اطلاعات و ارسال سیگنال های عصبی از CNS به عضلات، تحت تاثیر عوامل روانشناختی نیز قرار می گیرد. دستگاه عصبی باید توانایی پردازش اطلاعات وارسال فرمان مناسب به سراسر بدن بخصوص عضلات در حال کار را بوسیله ی یک سیستم نوترانسمیتری دقیق، پیچیده و پر کار داشته باشد. سازگاری های بیولوژیک حاصل از تمرین و تغذیه از عوامل اصلی تاثیرگذار بر عملکرد این دو دستگاه می باشند.

حرکت بدن بوسیله ی تحریک عضله و در نتیجه انقباض آن میسر می شود. عضلات بخودی خود منقبض نمی شوند بلکه برای منقبض شدن به پیامهایی که از طریق اعصاب حرکتی از مغز دریافت می کنند وابسته اند.

سلامت اناتومیکی و فیزیولوژیکی نرونها، نروترانسمیترها و سلول های زمینه در پردازش دقیق اطلاعات حسی- حرکتی و صدور فرمان مناسب برای انقباض عضلات و ارسال پام به صورت سیگنالهایی از مغز به طور مطلوب و موثر به عضلاتی که لازم است منقبض شوند بسیار مهم و حیاتی است.

اگر استیل کولین به مقدار کافی از انتهای عصب ترشح نشود و به غشای خارجی سلول عضلانی نپیوندد سلول عضلانی تحریک نشده و منقبض نمی شود. حتی اگر به مقدار کافی ذخیره ی انرژی یعنی کربوهیدرات، آنزیمها، ATP و دیگر مواد ضروری برای انقباض در دسترس داشته باشد.

استیل کولین به سلول های عصبی اجازه می دهد که با مغز با یکدیگر و با سلول های عضلانی ا رتباط برقرار کنند لذا در صورت در دسترس نبودن آن عضلات پای ورزشکار همانند نوارهای چرمی بی فایده ای اطراف پای او را احاطه کرده اند.

مگر اینکه بوسیله ی سلول های عصبی از طریق ترشح مقدار کافی استیل کولین امر به انقباض شوند و ورزشکار را به فعالیت و اجرای ورزشی تا انتهای مسابقه وادارند.